-
1 zrzu|cić
pf — zrzu|cać impf Ⅰ vt 1. (strącić) to knock [sth] off/down, to knock off/down [wazon, kubek]; (rzucić w dół) to throw [sth] down, to throw down [papiery]; [koń] to throw [jeźdźca]; to drop [spadochroniarza, paczkę, bombę] 2. (rozebrać się) to take [sth] off, to take off 3. (pozbyć się) to lose, to shed [liście, owoce, skórę, sierść]; to lose [wagę, kilogramy] 4. (w grze w karty) to discard, to get rid of [asa, króla] Ⅱ zrzucić się — zrzucać się 1. pot. (zrobić składkę) to club together, to pass the hat (a)round (na coś for sth) 2. (w grze w karty) to discard vt- zrzucić się z kierów to get rid of all one’s hearts■ zrzucić odpowiedzialność/winę/pracę na czyjeś barki to shift the responsibility/blame/work on to sb- zrzucić z siebie odpowiedzialność to disavow any responsibility- zrzucić habit/sutannę to renounce one’s (holy) vows- zrzucić mundur to return to civilian life- zrzucić kamień a. ciężar z serca to unburden oneself- zrzucić maskę to throw off one’s mask- zrzucić pychę z serca to humble oneselfThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zrzu|cić
-
2 rzucać
impf ⇒ rzucić* * *1. (-cam, -casz); perf - cić; vt(piłkę, kamień) to throw; (cień, kostkę, spojrzenie) to throw, to cast; (rodzinę, dom) to abandon, to desert; (chłopaka, dziewczynę) to drop, to jilt; (palenie, wódkę, pracę) to quit; (uwagę, słówko) to throw in2. vi(o autobusie, o samochodzie) to tossrzucać czar lub urok — to cast a spell
* * *ipf.1. + Acc. l. Ins. (= ciskać) throw, cast; ( z dużą siłą) fling, hurl; ( jak najdalej w danym kierunku) project; (piłkę baseballową, kamień) pitch; (= podrzucać) toss; (= zrzucać) dash, dump, chuck ( sth somewhere); rzucać piłkę do kogoś throw a ball to sb; rzucać piłką w kogoś throw a ball at sb; rzucać karty na stół ( kończąc grę) chuck in one's hand; rzucać kośćmi cast l. roll dice; rzucać monetą toss l. flip a coin ( o coś for sth); rzucać kotwicę żegl. cast l. drop anchor; rzucać młotem sport put the shot.2. przen. rzucać cień na kogoś/coś cast a shadow on sb/sth; rzucać coś w kąt (= przestać się zajmować czymś) cast sth aside; rzucać gromy na kogoś/coś thunder against sb/sth; rzucać komuś kłody pod nogi put a spoke in sb's wheel; rzucać komuś rękawicę fling l. throw down the gauntlet to sb; rzucać (w kogoś) mięsem pot. hurl abuse at sb; rzucać obelgi hurl insults; rzucać światło na coś cast l. throw l. shed light on sth; rzucać snop światła na coś project l. throw a beam of light on l. onto sth; ten fakt rzuca (nowe) światło na sprawę this fact sheds a new light on the issue; rzucać przezrocze na ekran project a slide on a screen; rzucać komuś ukradkowe spojrzenie cast a furtive glance at sb; rzucać słowa na wiatr speak idly; rzucać myśl l. pomysł come up with an idea.3. (= wywoływać jakiś stan) rzucać na kogoś oskarżenia throw accusations at sb; rzucać na kogoś podejrzenie throw suspicion on sb; rzucać na kogoś oszczerstwa cast aspersions on sb; rzucać na kogoś czary cast a spell on sb; rzucać klątwę na kogoś put a curse on l. upon sb; rel. pronounce an anathema upon sb; rzucać pierwszy kamień Bibl. (= rozpoczynać oskarżenia) cast the first stone.4. (= potrząsać, poruszać gwałtownie) jerk, throw about, fling about, toss (about); ( o pojeździe) (= szarpać, trząść się) jerk, jolt, bump; rzucać głową toss l. jerk one's head; rzucać rękami trash about with one's arms; samochód rzucał na wyboistej drodze the car jolted on the bumpy road.5. (= przewracać, szarpać) rzucać kogoś na ziemię fling l. hurl sb to the ground; rzucać kimś o coś fling l. hurl sb against sth; rzucać kogoś na kolana (przen. (= upokorzyć, podporządkować sobie)) bring sb to his l. her knees; rzucać kogoś na głęboką wodę (przen. (= postawić przed kimś trudne zadanie)) throw l. pitch sb in at the deep end; fale rzucały statkiem na wszystkie strony the waves tossed the ship to and fro.6. (= wysyłać, wyprawiać) rzucać oddziały do walki send troops into battle; rzucać coś na rynek launch sth on the market; rzucać swój kraj w wir wojny precipitate one's country into war.7. (= porzucać) abandon, forsake, desert; pot. drop, chuck (in), jack (in); rzucić żonę/męża abandon one's wife/husband; rzucić rodzinę/przyjaciół forsake one's friends/family; rzuciła swojego chłopaka she chucked her boyfriend; rzuciłem robotę I chucked in my job; rzucę to wszystko w diabły pot. I'm going to jack it all in.8. (= zrywać z nałogiem) give ( sth) up; pot. kick ( sth); rzucać palenie/picie give up smoking/drinking.10. (= przerzucać) throw; rzucać most przez rzekę throw a bridge across the river.11. pot. (= podawać) chuck; rzuć mi gazetę chuck me the paper.ipf.1. (= skakać w dół) plunge, jump, throw o.s.; rzucać się z urwiska do morza plunge over a cliff into the sea.2. (= kierować się gdzieś pędem) dart, dash, rush, start, lunge, fling o.s., hurl o.s.; rzucić się do ucieczki bolt; dart away; make a bolt l. dash l. run for it; rzucać się do walki fling o.s. into battle; rzucać się naprzód leap forward, lunge forward; rzucać się komuś na pomoc rush to sb's rescue.3. rzucać się w oczy stand out; be conspicuous; pot. stick out (like a sore thumb); stick out a mile.4. (= miotać się) toss about l. around, jerk about l. around.5. (= atakować) throw o.s. l. one's weight (na kogoś/coś at sb/sth); go (na kogoś/coś at l. for sb/sth); ( o drapieżniku) pounce (na kogoś/coś on l. upon sb/sth); rzucać się komuś do gardła go at sb's throat; rzucił się na nią z nożem he went for her with a knife; rzucać się na wroga go at the enemy; rzucać się z motyką na słońce przen. bite off more than one can chew.6. (= padać, przypadać ciałem) rzucać się komuś w ramiona fling o.s. into sb's arms; rzucać się na kolana go down on one's knees; rzucać się do czyichś stóp throw o.s. to sb's feet.7. pot. (= sprzeciwiać się, awanturować się) kick up a fuss l. row l. stink; nie rzucaj się! take it easy!8. pot. rzucać się na coś (= oddawać się czemuś z zapałem) pitch into sth; rzuciliśmy się na jedzenie we pitched into the food.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rzucać
-
3 pit
[pɪt] 1. n( hole dug) dół m, wykop m; (in road, face) dziura f; ( coal mine) kopalnia f; (also: orchestra pit) kanał m dla orkiestry- the pits2. vtto pit one's wits against sb — mierzyć się (zmierzyć się perf) (intelektualnie) z kimś
to pit o.s. against — mierzyć się (zmierzyć się perf) z +instr
to pit sb against sb — rzucać (rzucić perf) kogoś przeciw komuś
* * *I 1. [pit] noun1) (a large hole in the ground: The campers dug a pit for their rubbish.) dół2) (a place from which minerals are dug, especially a coal-mine: a chalk-pit; He works at/down the pit.) kopalnia3) (a place beside a motor race track for repairing and refuelling racing cars: The leading car has gone into the pit(s).) boks2. verb((with against) to set (a person or thing) against another in a fight, competition etc: He was pitted against a much stronger man.) wystawiać do pojedynku- pitfallII 1. [pit] noun(the hard stone of a peach, cherry etc.) pestka2. verb(to remove the stone from (a peach, cherry etc).) drelować -
4 przeszy|ć
pf — przeszy|wać impf (przeszyję — przeszywam) vt 1. (zeszyć złożony materiał) to sew through, to stitch through- przeszyć puchową kołdrę to quilt an eiderdown- przeszyła na maszynie dół spódnicy she sewed the hem of the skirt on the sewing machine, she machine-stitched the hem of the skirt2. (przerobić, uszyć inaczej) to resew- przeszyć rękawy sukienki to resew the sleeves of a dress- tylko przeszyję guzik i spodnie będą w sam raz I’ll move the button and the trousers will fit perfectly3. (przebić) to pierce, to lance; to transpierce książk.- w pojedynku przeszył go szpadą he pierced a. lanced him with a sword in a duel4. przen. (przeniknąć) to penetrate, to pierce- przeszył go nagły ból a sudden pain shot through him- przeszyć kogoś wzrokiem a. rzucić komuś przeszyywające spojrzenie to fix sb with a piercing gaze- przeszyył mnie wzrokiem na wylot his eyes lanced right through me- powietrze przeszyył nagły krzyk a sudden scream pierced the air- błyskawica przeszyła ciemność lightning pierced the darkness- przeszywający ból stabbing painThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przeszy|ć
-
5 ru|nąć
pf (runęła, runęli) vi 1. (przewrócić się, spaść) [osoba] to tumble (down); [budynek, wieża] to come down, to collapse; [samolot] to come down, to plummet- runął jak długi na ziemię he tumbled to the floor- runąć w dół ze schodów to tumble down the stairs- budynek runął w gruzy the building came crashing down2. (rzucić się) runąć na wrogów to charge at the enemy- tłum runął do drzwi the crowd rushed at the door- fala powodziowa runęła na miasto the flood hit the town3. przen. (ponieść klęskę) [plany] to fall through; [mocarstwo, imperium] fallThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ru|nąć
-
6 hinunterstürzen
vr sich hinunterstürzen von … rzucić się pf, skoczyć pf z (G)
См. также в других словарях:
dół — m IV, D. dołu, Ms. dole; lm M. doły 1. «otwór, jama wykopana, wyrwana, zaklęsła w ziemi, w nawierzchni, w skale itp.» Głęboki, płytki dół. Dół wapienny. Wykopać dół. ∆ Dół gnilny «podziemny zbiornik do odprowadzania ścieków; szambo» ∆ Dół… … Słownik języka polskiego
rzucać się – rzucić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} skakać w sposób gwałtowny w dół : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rzucić się w przepaść. Rzucali się jeden za drugim do wody. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rzucać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rzucaćam, rzucaća, rzucaćają, rzucaćany {{/stl 8}}– rzucić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, rzucaćcę, rzucaćci, rzuć, rzucaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować szybkim… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ziemia — ż I, DCMs. ziemiami; lm D. ziem 1. (jako termin astronomiczny pisze się wielką literą) blm «trzecia według oddalenia od Słońca planeta Układu Słonecznego, ciało niebieskie o kształcie zbliżonym do elipsoidy obrotowej, obiegające Słońce po orbicie … Słownik języka polskiego
Polnische Grammatik — Dieser Artikel beschreibt die Grammatik der polnischen Sprache unter Einbeziehung einiger sprachgeschichtlicher Anmerkungen und dialektaler Besonderheiten. Das Polnische als westslawische Sprache hat in der Deklination wie die meisten anderen… … Deutsch Wikipedia
oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… … Słownik języka polskiego
runąć — dk Vb, runąćnę, runąćniesz, ruń, runąćnął, runąćnęła, runąćnęli 1. «upaść, przewrócić się całym ciężarem, zwalić się, spaść bezwładnie z dużej wysokości; rozpaść się w gruzy, zawalić się» Runął jak długi na podłogę. Trafiony samolot runął w dół.… … Słownik języka polskiego
zarzucić — dk VIa, zarzucićcę, zarzucićcisz, zarzucićrzuć, zarzucićcił, zarzucićcony zarzucać ndk I, zarzucićam, zarzucićasz, zarzucićają, zarzucićaj, zarzucićał, zarzucićany 1. «rzucając zawiesić, zaczepić coś na czymś; przerzucić przez coś» Zarzucić worek … Słownik języka polskiego
zwalić — dk VIa, zwalićlę, zwalićlisz, zwal, zwalićlił, zwalićlony zwalać ndk I, zwalićam, zwalićasz, zwalićają, zwalićaj, zwalićał, zwalićany 1. «waląc, rzucając, zgromadzić coś w jednym miejscu, zsypać razem, bezładnie; zrzucić z góry na dół» Zwalić… … Słownik języka polskiego
runąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa, runąćnę, runąćnie, ruń, runąćnął, runąćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} gwałtownie, całym ciężarem, przewrócić się, upaść, spaść bezwładnie w dół ze znacznej wysokości : {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
